Rozległy las.

Szeherezada

Wiatr zwiewał jej grzywę znad oczu na kark. Pędziła szybkim kłusem, a na jej pysku widniał uśmiech, który świadczył o pozytywnym stanie jej ducha. Mogłaby tak biec i biec do utraty sił. Spojrzała na Furi uśmiechnęła się i jeszcze przyspieszyła trochę. Koniec polany zbliżał się jednak nieuchronnie.
Ale przynajmniej ani razu się nie potknęła.

Furia

Rozpędzonym galopem biegła przed siebie nie zważając na nic. Zatrzymała się przed wielkim starym dębem, który oddzielał granicę lasu a polany. Prychnęła pod nosem coś co miało zabrzmieć "Cholera, koniec". Natrętna mucha atakowała jej zad. Machała ogonem ze złością jednak nic to nie dawało. W końcu zdenerwowana bryknęła mocno wyrzucając tylne kopyta w górę. Mucha padła trupem. Uśmiech wrócił na jej pysk. Spojrzała na Szez. - Niezła jesteś. - powiedziała i skinęła łbem.

Szeherezada

Na skraju polany gwałtownie zwolniła i udało jej się zatrzymać przed dębem , nie przygrzmacając w niego głową. A potem bryknęła jakby nie miała dość, aż trochę się zdyszała. Wtedy się uspokoiła. Uśmiechnęła się z rozbawieniem patrząc jak Furi próbuje pozbyć się muchy.
- Ty też. - zrewanżowała sie szczerze.

Furia

Zaśmiała się. -Dawno nie biegałam- przyznała się, nadal jeszcze lekko dysząc. Na jej szyi pojawiły się krople potu a ślina w jej pysku spieniła się lekko, co świadczyło o słabej kondycji klaczy. -Dobrzeby było rozstępować mięśnie- po tych słowach ruszyła zachęcającym krokiem na przód.

// A Ty dzisiaj w szkole nie byłaś/eś? ; D //

Szeherezada

Nie trzeba jej było powtarzać jej tego drugi raz Ruszyła za Furią, oddychając jeszcze trochę ciężko, ale wiedziała, że zaraz oddech jej się uspokoi. W przeciwieństwie do Furii biegała często. Przyzwyczajenie drugą naturą jak to się mówi. Zwłaszcza, że to przyzwyczajenie niesie przyjemność.
Oddech szybko się wyrównywał, a jeżeli chodzi o energię.. Szeh w jakiś cudowny sposób zawsze miała jej pod dostatkiem. Była takim typem klaczy, że jeżeli po kilku godzinach wysiłku, ktoś zaproponuje jej spacer choćby stępem to pójdzie. Nie wynikało to z jakiejś szczególnej jej kondycji, czy z uwarunkowań fizycznych, tylko z usposobienia.

//Byłam, ale mam neta w szkole xp//

Furia

Furi szła równo obok klaczy, patrząc przed siebie. Wiatr rozwiewał jej grzywkę. Na chwile spojrzała na Siwą. - Co robisz w tej krainie? - spytała z czystej ciekawości. Nigdy wcześniej jej tu nie widziała.

// Już myślałam że też Wakacje masz jeszcze ^^ //

Szeherezada

Szeh też nigdy w życiu nie widziała Furii, ale miała wrażenie, że tak jak ona nie po raz pierwszy wraca do tej krainy.
- Jestem tu od roku z przerwami. Nigdzie nie czuję się tak dobrze jak tu. Zakładam, że ty też jesteś tutaj od jakiegoś czasu? - spytała idąc równym , szybkim stepem obok Furi.

Furia

Uśmiechnęła się sama do siebie. -Tak, jestem tu już jakiś czas. W zasadzie to jestem tutaj od zawsze. Przybyłam do tek krainy jak miałam zaledwie 3 lata- Chmara czasu za nią. Furia była dojrzałą klaczą. Miała 15 lat, jednak wciąż płynęła w niej młoda krew.

Szeherezada

Szeh miła lat trzy i czasami zachowywała się jakby nadal była źrebięciem. To chyba było nieuleczalne i trochę zaraźliwe.
- Więc zapewne masz tu wielu przyjaciół. - stwierdziła nieco zamyślona klacz, idąc obok Furii.

Furia

Westchnęła cicho. Faktycznie, miała całą masę przyjaciół. Tylko gdzie oni się podziewali? Co się z nimi stało? Dlaczego tak nagle zniknęli? Może dlatego że samej Furii długi okres nie było w tej krainie.- Tak, masz racje. Znam wiele koni z tej krainy- Odparła nie zmieniając brzmienia jej głosu. Nie miała powodów aby żalić się Szeh, nie znała jej na tyle. Zresztą po co miałaby to robić? To i tak by nic nie zmieniło.