Zachód Słońca

Alastair

- śliczna jesteś po prostu. Powiedział przymykając oczy z uśmiechem. Przestąpił z nogi na nogę i spojrzał w stronę morza.

Liria

-Oj nie przesadzajj.
Powiedziała z uśmiechem i musnęła go w gnasz. Oczywiście jej to tam wcale nie przeszkadzało... To było miłe. Ach, no od kiedy to ona jest taka sexi? No dobra, trzeba przyznać. Od zawsze. xD

Alastair

No stwierdził że już nie będzie tak sypał komplementami. Jeszcze ona uzna że się jej narzuca. Popatrzył tylko na nią przez chwilę i Popatrzył w dal. Słońce było bardzo ładne, błyszczące i jasne. I co dalej? Może sytuacja się rozwinie.

Liria

Równiez patrzała w dal. Morze było tajemnicze, jak każde. Zastanawiała się nad tym, co czai się w jego głębi... Uśmiechnęła się sama do siebie i parskneła cicho. Wzięła powietrze głęboko w chrapy i przymkneła oczy, z rozkoszą wsłuchując się w szum fal. Lekki wiaterek rozwiewał jej grzywę.

Alastair

Chyba trafił z miejscem na..''randkę''. Przybliżył się nieco do klaczy. - Wiesz co nic mi o sobie nie powiedziałaś Powiedział nieco zamyślony. Miał do niej wiele wiele pytań, ale wszystko po kolei. Gdzieś tam w nim działo się coś dziwnego. Chyba się zakochał.

Liria

Uśmiechnęła się. Samo myślenie o przeszłości już nie bolało jej.
-A co chciałbyś wiedzieć?
Zapytała od zaru o konkrety, nie chciała go nudzić całą swoją długą historią...

Alastair

- No nie wiem.. Przyjaciele rodzina znajomi?. Zapytał prosto z mostu. Chciał sprawdzić czy dosięgnęło ją szczęście posiadania ich czego Ali nigdy nie zaznał.

Liria

-Hmm, mam kilku znajomych, jedną bliska mi przyjaciółkę, mój partner Credo odszedł już dawno, w tych przykrych chwilach wspomagał mnie synek, który nie żyje...
Powiedziała zgodnie z prawdą. W sumie nie wiedizała czemu mu to powiedziała. W koncu temat był to ponury, nie mówiła o tym każdemu, jednak Ali miał w sobie coś takiego... że można było mu ufać. Lekko posmutniała, jednak uśmiechnęła się lekko.

Alastair

Widział że chyba niepotrzebnie pytał. Podszedł do klacz cmoknął ją w ganasz i przytulił. Parsknął lekko z zadowolenia i uśmiechnął się starając się pocieszyć klacz.

Liria

Uśmiechnęła sie i przytuliła do niego. Widziała, że chciał ja pocieszyć. A przeciez nic się nie stało. Był to po prostu ponury temat. Często o tym myslała, a miedzy miczeniem, myśleniem, a mowieniem o tym nie było różnicy.
-Nic się nie stało.
Powiedziała i otarła się o niego.

Alastair

- Credo...a to sukinsyn! Głupie myśli przelatywały mu przez głowę. Chwilkę się zastanowił i w końcu odważył się zapytać. - A może ty chcesz mnie o coś zapytać? Powiedział i trochę strachliwie spojrzał na Lirie.

Liria

-Cóż, chętnie dowiedziałabym się czegoś o Tobie. Zaciekawiła mnie twoja osobowość. Jeśli tylko zechciałbyś o sobie cos powiedzieć, oczywiście.
Powiedziała Spokojnie i delikatnie, ciepłym głosem, z miłym uśmiechem.

Alastair

- Owszem. Jestem gotów otworzyć się przed tobą. Pytaj o co chcesz. Powiedział entuzjastycznym tonem dając klaczy do zrozumienia że naprawdę dobrze mu się z nią rozmawia.

Liria

Usmiechnęła się czule. Ogier był na prawdę przyjemny.
-Może odpowiesz na to samo pytanie? Masz rodzinę, przyjaciół?
Zapytała ogiera delikatnie by go nie urazić. Chwilami zapominała, że jest w tak pięknym miejscu. Była całkiem pochłonięta rozmową.

Alastair

- Cóż...rodziny nie miałem, może kiedyś byli, ale tego nie pamiętam. Przyjaciele to puki co to w takiego prawdziwego zmieniasz się ty. Powiedział i uśmiechnął się sympatycznie. Również był pochłonięty rozmową.