Zorza.

Nanna

Miejsce, z którego można obserwować z o r z ę polarną.
Co dziwne, zorza pojawia się tutaj c o d z i e n n i e.
To miejsce szczególnie upodobała sobie N a n n a
i wybrała na dom w czasie jej pobytu tutaj.

W s t ę p . w o l n y! <3

Ciastek

Wszedł nad morze dziwnym tempem ale szedł stępem. Zobaczył zorzę i aż usiadł zadem na dosyć mokry piasek. Przyglądał jej się z zaciekawieniem.

Nanna

Zauważyła ogiera. Podeszła do niego i stanęła z boku.
- Pięknie, nie? - powiedziała cicho, obiegając wzrokiem zjawisko.

Ciastek

- Co? - zaskoczony prawie upadł na piasek. - No, bo tak piękne. - powiedział. Potem wstał i spojrzał na siwą klacz. - Ciastek! - przedstawił się szczerząc zęby w uśmiechu.

Nanna

Zaśmiała się krótko, melodyjnie.
- Nanna - przedstawiła się. Byli kompletnymi przeciwieństwami jeśli chodzi o wygląd. Ona siwa, on kary. Uśmiechnęła się.

Ciastek

- Miło mi, długo tu jesteś? - zapytał niezbyt chętnie odwracając wzrok od kolorowej zorzy i przenosząc go na klacz.

Nanna

- Od... wczoraj? - odparła, a widząc, że woli oglądać zorzę dodała, że pojawia się ona tutaj codziennie. Parsknęła.

Ciastek

- Ach... no ja można powiedzieć, że od dzisiaj. - odparł z figlarnym uśmiechem. - A to ciekawe... Nigdy wcześniej jeszcze nie widziałem zorzy. - odpowiedział na słowa klaczy.

Al-Hattal

Przybyła tutaj z ciekawości. Nigdy nie widziała zorzy polarnej, choć tak wiele o niej słyszała...Spostrzegła dwa konie. Nie znała ich, ale mimo to machnęła im łbem na powitanie i poszła dalej. Stała nad samym morzem, tak, że woda obmywała jej kopyta. Przymknęła oczy i wciągnęła mocno powietrze do chrap. Tak dawno nie była w tej krainie, tyle się tu zmieniło... Była szczęśliwa z powrotu. Uśmiechnęła się do siebie i postanowiła w ciszy cierpliwie poczekać na wieczorny spektakl zorzy polarnej.

Nanna

Zmierzyła klacz uważnym spojrzeniem. Nie bardzo podobało jej się, że przychodzi, gdy rozmawia z kimś i im przeszkadza, ale miała nadzieję, że chociaż będzie podziwiać na drugim końcu plaży.
- Trzeba znaleźć odpowiednie miejsce - powiedziała z uśmiechem. Machnęła ogonem.

Wichura

Zjawiła się w okolicach plaży. Słońce chyliło się ku zachodowi, więc postanowiła zatrzymać się tu na chwilę, bo cóż miała do stracenia? Kopyta zapadały się w miękki piasek, który miał jeszcze trochę ciepła z poranka. Nadęła chrapy. Gdzieś w oddali słychać było odgłosy rozmowy, lecz ona zmierzła w zupełnie innym kierunku. Swoje kroki skierowała ku brzegowi.
Pochyliła pysk nad wodą. Wydmuchała w nią kilka razy powietrze obserwując tworzące się w ten sposób okręgi.

Chanell

Klacz doszła do owej plaży. Podeszła do brzegu, nachylając nieco pysk nad szklaną taflą wody. Po chwili wyprostowała się mierząc wzrokiem otoczenie. Zawsze robiła to przed jakąkolwiek inną czynnością. Ach, Chanell sama stwierdziła, iż się zmienia. na lepsze, czy też na gorsze? To była zagdaka dla jej samej.

Wichura

Gdy znudziło jej się patrzenie na blade odbicie w morzu, podniosła łeb na stałą wysokość. Zauważyła gniadoszkę stającą nieopodal. Odezwać się? Ona jakoś nie wyglądała na szukającą towarzystwa, może jednak to były tylko pozory. Kto potrafi odgadnąć takie zagadki.
Cofnęła się. Zostawiła na piasku spore ślady po kopytach, które zaraz zmyła fala. Czy wszystko jest tak nietrwałe?

Ryan

Na wysokiej, śliskiej od śniegu skały ukazał się w ciemni ogier, ledwo co widoczny. Nie było wiatru, więc jego grzywa i ogon były w miejscu nie wydając jego obecności. Cieszył się w duchu z tego. Po co on właściwie tu przybył? Wiedział to tylko on i nie chciał nikomu tego zdradzić. Wpatrywał się spokojnym, poważnym wzrokiem w mieniącą się zorzę polarną. Westchnął cicho, ale nie zamierzał być mięczakiem. Nawet nie odczuwał smutku.

Marihuana

Kilka chwil później na skarpie pojawiła się biała klacz. Zatrzymała się tuż nad przepaścią wbijając swe oczy w zorzę. Po jej drobnym ciele, odbijając się od tego jakże pięknego zjawiska przyrody wędrowały miliony kolorów. Klacz stała tak w zamyśleniu kilka dłużących się minut.