Płonące Stepy

Mogrash

Klacz stąpała miękko pośród wysokich, wypalonych przez słońce traw. Grzywa opadła na czoło, a spojrzenie wbiła w popękaną ziemie.

Tvetto

Ogier spostrzegł w oddali klacz. Przeniósł wzrok na Caprimonda.
- No cóż, na mnie pora. Jeszcze kiedyś się spotkamy. Do zobaczenia. - wysilił się na słaby uśmiech i odszedł.

Mogrash

Spojrzała na oddalającego się ogiera poczym wypuściła strumień powietrza przec chrapy. Błądziła zwrokiem po stepach rozkoszując się smakiem wolności.

Seabiscuit

Wszedł sprężystym krokiem.Rad iż wrócił na stare śmieci.Uważnie obserwował dawno nie odwiedzany teren.
Spojrzał na mieniącą się w oddali postać konia.Uśmiechnął się chytrze...jednakże nie zbliżając.

Mogrash

Klacz wzbiła czarne, długie nogi przeszywając powietrze, poczym ruszyła galopem. Jej kopyta wybijały muzykę w zetknięciu z popękaną ziemią.

Seabiscuit

Trwał tak w bezruchu, bezkarnie obserwując karą klacz..Nagle uświadomił sobie iż dawno nie widział się z Furią..Jego... jedyną... Furią.
Westchnął ciężko, machając leniwie ogonem by odgonić natrętne insekty.

Mogrash

Klacz przystanęła i potrząsnęła głową schylając się po trawę. Zaczeła szczypać leniwie trawę. Dojrzała ogiera. Nie przejeła się tym jednak nadal skubiąc trawę.

Seabiscuit

Zarżał gardłowo, gdy jego pozycja została odkryta xD
Podrzucił łbem mając na celu odrzucić pasmo włosów z ślepi, w których można było dostrzec smutek połączony z niepokojem.
Zaczął z przytłaczającej go nudy, przypominać sobie najpiękniejsze chwile z ukochaną.. .

Al-Hattal

Wbiegla. Rozejrzala sie. Spostrzegla smutnego ogiera i podeszla powoli do niego. - Wszystko wporzadku? - Spytala cicho.

Seabiscuit

Wyrwany nagle ze "swojego" świata.Stracił równowagę i zesunął się ze zbocza na którym stał.
Dopiero teraz zauważył kasztankę.
-Nie, o ile mam wszystkie kości na swoim miejscu.
Parsknął, wstając leniwie na nogi.

Al-Hattal

- Upsss...Przepraszam. - Usmiechnela sie lekko. - Nic Ci nie jest? - Spytala.

Seabiscuit

Potrząsnął łbem.
-Zdaje mi się iż odpowiadałem na to pytanie.
Powiedział łagodnie, uśmiechając się..Otrząsnął się z kurzu i dostał szoku..Ponieważ kasztanowata klacz przypominała mu jego Furię.Już miał ją zapewnić o jego uczuciach..Gdy otrząsnął się uświadamiając iż to tylko złudzenie.Z pewnością spowodowane przez słońce.

Al-Hattal

Spostrzegla dziwne spojrzenie ogiera i przyjrzala mu sie uwaznie. - Jak Ci na imie? - Spytala majac nadzieje, ze przestanie sie tak na nia patrzec.

Seabiscuit

-Seabiscuit..A Ciebie jak zwą ?
Powiedział, powolnym stępem włażąc na wzniesienie.Po drodze otrząsając się z resztek ukrytej nadziei iż na górce będzie stała Furia.

Al-Hattal

- Al-Hattal.- Odpowiedziala. Przyjrzala sie ogierowi... Juz gdzies go widziala... A moze nawet sie poznali? Nawet jesli, bylo to dawno...A moze nawet i nieprawda....