Suche stepy

Tamnar · Wysłany: Sob 9:18, 20 Mar 2010 Temat postu: Suche stepy

Są to rozległe trawiaste stepy lecz można spotkać tu także dużo wyższej roślinności krzewów, małych drzew.
Jest tu jednak bardzo sucho przez co przez większość roku nie ma tu świeżej trawy ani roślin tylko suche badyle.
Wieczorami jest tu przyjemnie chłodno zaś w za dnia gorąco.
W oddali można znaleźć niedostrzegalny wcześniej strumień,
ponieważ płynie on za małym wzgórzem.
* * *
Szedł powolnym stępem i rozglądał się po pustym, suchym stepie. Wygląda na to, że nikogo tu nie znajdzie. Zaczął kłusem zataczać duże koła, a każdy jego najmniejszy krok powodował głośny szelest.

Curre Calypso

Przychodząc tu siwka miała nadzieje iż w pewnym stopniu uda się jej pobudzić swoje ospałe szare komórki.Ostatnio chodziła otumaniona.Uciekały jej ważne niuanse w otoczeniu, nie potrafiła wystawić obiektywnego spostrzeżenia..Czuła się z tym nieswojo. Wiedziała iż niedługo znów będzie przechodziła kolejny atak ślepoty miesięcznej, do tego czasu musi się pozbierać.W każdym innym przypadku ..zginie.
Ten okres czasu wymagał od niej wzmożonej pracy pozostałych 5 zmysłów i umysłu.

Giuar

Przykłusował delikatnie i pieknie siwy ogier, rozejrzał sie po terenie, lecz takiego niezwykłego nic nie zobaczył. Stepował chwile tak po stepie, aż nagle jego uwage skupiła klacz. Podszedł do niej i powiedział
- Witaj madame, heh Giuar jestem.- Odparł i ukłonił się, zawsze tak robił przy klaczach.

Curre Calypso

Z niemym rozbawieniem stwierdziła iż w ostatnio spotykanych koniach zauważa same siwe konie.
-Witam, Giuarze.Tutaj nazywają mnie Calypso, więc i ty tak mnie możesz nazywać.
Odpowiedziała spokojnym zrównoważanym tonem.Mimo iż zmagało ją zmęczenie stała prosto, odciążając zadnią kończynę.
Znużyła czarne ślepia, czując łagodne łaskotanie suchego, ciepłego wiatru pustyni.

Giuar

Machał przez chwile łbem, potem zaś podszedł o dwa kroki do klaczy i zapytał
- Co cie tu sprowadza?- Jak juz wspominał wiele razy zaczyna sie od zera kończy sie na setce...

Curre Calypso

Czując jak siła powietrza targa jej bezwładną grzywę, przerzucając ją z jednej strony szyi na drugą, poczuła śladowe ilości dyskomfortu.
-Tutaj..znaczy na step. Hmm, lubię wędrówki bez określonego celu.
Odpowiedziała obojętnym tonem, gładko prześlizgując się po ciele ogiera wzrokiem.
Przy suchym powietrzu, letniej temperaturze i żarze bijącym mimo porywistego wiatru od wysuszonej ziemi, u siwki zaczęły się pojawiać pierwsze krople potu.

Giuar

Wysłuchał klacz do końca, a gdy skończyła, zastanowił się nad następnym pytaniem.
- Hmmm... opowiedz cos o sobie, potem ja- Rzekł i zaczął grzebać kopytem w suchym piasku.

Curre Calypso

Pohamowała się przed "rzuceniem" ostrego, miażdżącego spojrzenia niemalże pustych ślepi, deformując to w bardziej subtelny wyraz zaskoczenia pytaniem siwusa.
-Dlaczego chcesz poznać mnie na podstawie tego co powiem?..Zamiast sam mnie..poznać.
Odparła łagodnym nieukrycie jedwabistym tonem, inteligentnie zmieniając drażliwy temat.

Giuar

Praktycznie prawdą było to że on nie wiedział, nie wiedział co odpowiedzieć, i nie wiedział co ma teraz powiedzieć, po prostu nie wiedział.
- Nie wiem, obojętne mi jak cie poznam, ale chcę cię poznać. Do jakiego stada należysz?- Zapytał, i podszedł do wysepki z trawką, zaczął ją skubać.

Curre Calypso

Uśmiechnęła się słonecznie, albowiem nie chciała zaprzeczać letniej pogodzie na stepie.
-Interesujące ..zjawisko..
Zamyślona, poszybowała myślami gdzieś dalej, wpatrzona tępym nieco mglistym wzrokiem w widnokrąg.
-Stada Szalejącego Wiatru.
Wyraźnie wyartykułowała te słowa dla podkreślenia ich wagi. Sądziła, i sądzi nadal, iż tak istotnych rzeczy nie powinno się niedbale reprezentować. W szczególności jeżeli się to stado istotnie szanowało, i wkładało serce w jego funkcjonowanie.

Annakin

Biegł spokojnym galopem przez step, chłodny wiatr rozwiewał jego długą, złotą grzywę. Co go tu sprowadza? Kocha stepy. Od urodzenia. Wychował się wędrując po stepach z całym swym stadem. Kochał wpatrywać się w bezkres suchych traw...
Na choryzoncie były widoczne dwa konie pochłonięte rozmową. Przebiegał niedaleko obok nich i skinął lekko łbem, nie miał zamiaru im przeszkadzać. Odbiegł gdzieś daleko od nich. Po długich godzinach galopu przystanął i patrzał w niebo.

Giuar

Giuar zamyślił się chwilę po jej odpowiedzi, jego ślepia skupiły się na fatamorganie? Która przypomniała mu wodę…
- Ja do Nieustającego Galopu, co chciałabyś porobić?- Zapytał ogier, dopiero teraz przeniósł wzrok na klacz, czekając na jej odpowiedź postanowił sobie skubnąć trochę trawki.

Aravia

Pomyślałam, że nie ma tu nic. Przechodząc po wyschiętym stepie widziałam jedynie zgliszcza. Tumany kurzu wzbijały się w powietrze przy najlżejszym podmuchu wiatru. Parsknęłam głośno, gdy wyschnięte krzaki zaplątały się między moimi kopytami. Nie spodziewałam się nikogo tu spotkać. Czy tylko ja mialam tendencję do przychodzenia w takie miejsca ?

Vampire

Czarna kropka na ogromnej, wypalonej słońcem przestrzeni, leniwie poruszała się w kierunku centrum stepu. Był to ogier Vampire. Od kąt tylko się tu pojawił, zdążył znienawidzić to miejsce. Nienawidził słońca, nienawidził wszelkiego źródła światła. Zatrzymał się gdzieś w końcu chcąc zaczerpnąć świeżą hałdę powietrza.

Aravia

Usłyszałam nieopodal jakiś dźwięk. Może poczułam mocniejszy ruch powietrza. Odwróciłam łeb i słońce na moment mnie oślepiło. Na horyzoncie majaczył mały, czarny punkt, który z biegiem czasu się powiększał. W końcu dostrzegłam sporych rozmiarów ogiera, zmierzającego w moją stronę. Uśmiechnęłam się lekko, prawie niezauważalnie. Odwróciłam się i uniosłam wysoko głowę. Zarżałam po czym pogrzebałam kopytem w ziemii. Nie spodziewałam się takiego spotkania. "Nowi" nigdy nie zapuszczali się w takie miejsca.